X-mas ๐ŸŽ„๐ŸŽ„

26 december 2018 - Lovina Beach, Indonesiรซ

Dinsdag 25 december

Heerlijke kerstdagen iedereen ๐ŸŽ„๐ŸŽ„๐ŸŽ„ Ik had gisteren net mijn blog afgesloten en we zaten op dat moment in de pondok, zien we wat vallen en klinkt er een flinke dreun. Was er (weer) een Nangka uit de boom gevallen, snap nu wat Rob van de week bedoelde, toen er ook al een viel..... Deze was nog niet eens supergroot, maar toch ongeveer zo'n drie kilo. Wordt je niet blij van als je die op je hoofd of auto krijgt ๐Ÿ™Š๐Ÿ™„. Ons kerstavond maal was voor Rob 2 loempiaatjes en pisang goreng en voor mij heerlijke Soto Ayam. Zoals meestal gaan we na het eten na onze kamer, wat kletsen, internet kijken en ik vooral mijn blog schrijven, want daar gaan zo een paar uurtjes per keer inzitten, maar vind het erg leuk om te doen en ook om zelf later weer terug te lezen..........., want dan blijkt dat je toch snel ook veel kleinere dingetjes vergeet. Vandaag veel en lang in het zwembad gelegen en weer genoten van de spetterpret van de vogeltjes. Vanmiddag allebei een heerlijke massage gehad en daarna lekker in de pondok muziek liggen luisteren (Gerrit sr. we zullen nog een mooie foto van een pondok voor je maken). Vanuit het zwembad zag ik ineens een eekhoorntje in een boom, ja die had ik even niet verwacht, maar die wonen ook gewoon op Bali ๐Ÿ˜ƒ. Rob was net een rondje tuin aan het doen met het foto toestel, dus snel richting de boom voor een paar foto's. Zojuist zijn we wezen eten, Rob had Babi Guling (geroosterd speenvarken) besteld en ik pepes ikan (vis in een pittige sambalsaus). Helaas viel het eten vanavond heel erg tegen, geroosterd speenvarken hoort heel mals te zijn, maar deze was ontzettend taai ๐Ÿ˜Ÿ en mijn vis vond ik ook vreemd smaken en durfde ik niet helemaal op te eten. Dus alleen groente met rijst gehad allebei, heel erg jammer, ook geen zin meer in een toetje of koffie na........ Tot overmaat van ramp kwamen er ook hordes vliegende mieren op het lamplicht af en die storten ter plekke neer, ja ook op ons bord ๐Ÿ™ˆ...... De tjitjaks en gekko's hadden het er druk mee, want die vinden ze heerlijk, maar om daartussen te proberen te eten, dat is toch echt iets minder. Vliegende mieren zijn mieren met vleugels en die laten hun vleugels vallen en dan gaan ze dood. en die komen dan in een zwerm van honderden tegelijk. en dit in 10 min. Tijd. Ja heel vreemd, sommigen zeggen dat het te maken heeft met onweer in de lucht, maar andere spreken dat juist weer tegen. Vanavond begon het wel te rommelen in de lucht tijdens het eten, maar van de week onweerde het flink en toen was er geen vliegende mier te bekennen ๐Ÿค”. En ze doen verder niks, alleen ze vliegen als een ongeleid projectiel en storten overal neer. Meestal na een minuut of 10 is het weer over, maar wij waren er vanavond klaar mee.........

Woensdag 26 december

Prettige 2e kerstdag en happy Kalungan. In het verslag "verhuizen" heb ik al wat uitleg gegeven over Galungan. Gedurende Galungan komen de voorouders terug naar het oudlijk huis en worden ze ontvangen met gebeden en offergavens. De familie waarvan de familieleden nog nรญet gecremeerd zijn maken offergavens aan hun graf. Galungan valt altijd op een woensdag, maar de voorbereidingen voor de offergavens en het koken al de dagen ervoor. Behalve bij het ouderlijk huis worden ook offergavens gemaakt bij de familiegevoel en soms ook nog bij de grote (dorps)tempel. Wij zijn vandaag weer lekker hier gebleven, na het ontbijt weer het zwembad in en vanmiddag voor allebei een massage. Morgen wordt weer een drukke dag omdat we gaan verhuizen. Het wordt weer een flinke autorit van al gauw zo'n 3 tot 3 1/2 uur, maar we zullen onderweg ook nog wel het een en ander gaan bekijken en ergens lunchen, dus ik denk dat we eind van de middag aan zullen komen bij villa Diam in Tumbu (net boven Amlapura). Toen we vanmorgen in het zwembad lagen kwamen Walter (de eigenaar) en Wina (zijn Indonesische vrouw) hier op het terrein offergaven brengen. Op diverse plekken (poort, het zwembad, pondok, restaurant) werden offergavens neergelegd en zagen we Wina bidden. We hebben ze even de hand geschut en kort gepraat, want toen gaf Wina aan weer verder te gaan met bidden en offers plaatsen. Walter is van Nederlandse afkomst, maar woont al heel lang op Bali en samen met zijn vrouw Wina hebben ze twee dochters en zijn ze de eigenaars van Sawa Lovina. Een poosje later toen we op onze ligbedden lagen, kwam Wina weer terug langs alle offerplekken om de bakjes met etenswaren weer op te halen. De bakjes van bananenblad met bloemetjes en rijst en wierook bleven staan. Wij kregen van Wina allerlei lekkerheden die ze even daarvoor geofferd hadden, want dat is de gedachte erachter, je offert vanuit je hart en daarom mag je de etenswaren daarna weer meenemen en verdelen onder je familie, vrienden en buren. Wij kregen Kue Mangkok (Indische cakejes), mandarijn, een soort krupuk in de vorm van een bloem en dodol. Dodol is een zoet zacht toffee-achtig snoepje. Dat populair is in Indonesiรซ. Het is gemaakt van kokosmelk, rietsuiker en rijst,een en is kleverig, dik en zoet, wij vinden het heerlijk ๐Ÿค—. Het moet wel een paar uur op het vuur staan, waarbij steeds goed geroerd moet worden om verbranden tegen te gaan, een bewerkelijk proces. De massage is weer heerlijk, bij mij heeft ze mijn onderrug en hoofd even extra aangepakt. Rug heb ik sinds gister even wat meer last van, waarom weet ik niet, maar het is er. Hoofd massage was erg goed, pijnlijk op sommige punten, maar nadien voel je dat het losser is. Sowieso is het bij de massage zo dat je van tot tijd denkt "nu gaat het echt niet meer, nu moet ik vragen of het iets zachter mag, oe ai, zal ik vragen of........." en dan gaat ze net voordat je het wilde vragen naar het volgende punt. Maar meestal is het gewoon heerlijk en meer dan eens val ik gewoon in slaap.......... en hoor ik ineens in de verte een stemmetje die zegt dat ik me om mag draaien of gaan zitten. Telkens als we hier zijn, valt het me op dat ik veel minder pijn heb als thuis, de temperatuur en misschien lucht vochtigheid doet blijkbaar goed voor m'n gewrichten en spieren. We weten dat er vanmiddag een familie komt die vier huisjes gaan vullen, nog maar even genieten van de rust hier dus weer lekker het water in. De stellen die gister aangekomen waren, zijn ook al weer weg en hebben we heel even bij het zwembad gezien, maar verder niet. Als we drinken hebben besteld komt Indri dat brengen bij onze ligbedjes en we krijgen ook weer een bordje met heerlijke Nangka/Jackfruit...... Ohw als we dat toch ook in Nederland zouden kunnen krijgen๐Ÿ˜. Misschien als ik een keer bij de groothandel in Duiven kom, dat ze het daar hebben, maar of het dan net zo lekker is? (want net als met al het andere fruit wordt dat vaak jong verscheept en heeft het niet die in en in zoete smaak die het hier heeft....... Nog wat later kwam Indri weer aan, met een schaaltje met offer lekker heden, die zij vanmorgen geofferd had. In het mandje zat: Salak fruit (ook wel snake fruit genoemd), Jambu Bali (ziet eruit als kiwi, maar smaakt een beetje naar peer/dadel), weer een krupuk bloem (maar smaakte wel anders), een koekje van gepofte rijst en twee dodol snoepjes. Het was een beetje een verwendag zeg maar ๐Ÿค—. Van kerst hebben we hier niet veel mee gekregen, hier bij Sawa Lovina is helemaal geen kerstversiering en eigenlijk staat alles gewoon in het teken van Galanguan. Tot bijna 18:30 uur in het zwembad gelegen, daarna een lekker douche en ons laatste avondmaal hier. Klinkt wel een beetje dramatisch zo ๐Ÿ™Š, maar is het niet hoor. We hebben zin om morgen naar villa DIAM te gaan. De familie is hier inmiddels gearriveerd en het werd ons al snel duidelijk dat we geen gezellige gesprekken met hen zullen hebben............ Ze zijn nogal duidelijk aanwezig zeg maar ๐Ÿ™„. Nu op onze kamer, het blog afschrijven, foto's importeren en wij daarna lekker slapen (zonder hopelijk teveel overlast van onze nieuwe buren).

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf โ‚ฌ 21,95.
reisdrukker.nl

Fotoโ€™s

2 Reacties

  1. Gerrit van Faassen:
    26 december 2018
    Weer een geweldig verslag gelezen en ik lees het boek Asta`s ogen. Die tijd van tempo doeloe komt weer in mijn gedachten. Maar dan denk ik ook sajang dat is voorbij. Maar Bali zal er altijd blijven. Kom heelhuids weer en Selamat Tahun Baru. Gerrit sr en Marrie.
  2. Anne:
    28 december 2018
    GEWELDIG!!!