Wandeling Lovina (beach)

Vanmorgen op tijd wakker..... Na het ontbijt (alleen een fruitsalade en thee, verder totaal geen trek) wilde ik weer een stuk gaan fietsen, maar helaas de fiets was er niet.... Later bleek dat Koncil erop naar huis was gegaan.... Toen maar gaan lopen, alhoewel het alweer flink op temperatuur aan het komen was......, maarja lopen of fietsen maakt dan ook niet veel uit. Richting de hoofdweg gelopen en na 100 meter al ongeveer twintig keer aangesproken of ik geen (airco) taxi wilde?, want vrijwillig in die temperatuur een stukje gaan lopen vinden ze toch wel een heel klein beetje maf......

Even over de markt gelopen, alhoewel die hier niet veel voorstelde...... Vlees en vis was er al niet meer, dan moet ik echt voor 08:30 uur zijn, maar echt jammer vond ik dat niet hoor, de luchten worden er dan meestal niet lekkerder op en half levende beesten in een klein bakje/hokje is ook niet helemaal mijn ding om te zien..... Maar ook de fruit- en groentestallen waren maar in kleine getale bezet.....            Verder dan maar weer, taxi? taxi? Ik kwam langs een kleuterschooltje en de kids waren buiten aan het spelen...... Een poging gedaan om met de lerares te spreken, maar weer geen Engels.... Vind het wel vreemd, dat in Candidasa, wat kleiner is als hier, wel Engels wordt gesproken op de scholen. We kwamen er samen echt niet uit en  het leerlingen aantal was best groot....... Ik kijk volgende week in Amed en anders sowieso in de laatste week een aantal schooltjes in de omgeving van Candidasa......

En hup, verder weer......, na nog een poosje op de hoofdweg te hebben gelopen ben ik een klein zijstraatje ingeslagen in de richting van het strand....... Leuk hoe vaak je aangesproken wordt en als je een paar woordjes Bahasa kent of probeert te spreken, krijg je sowieso al een prachtige lach en vaak een duim erbij...... Kinderen onderweg knuffeltjes en ballonnen uitgedeeld (niet overal foto's van gemaakt, soms is de situatie er niet naar.....). Een mooi smal weggetje met in de verte een stukje blauw, de zee..... Ik loop ernaartoe terwijl de zweet druppeltjes rollen waar ze rollen kunnen, haha..... Het strand is heel smal en zwart zand, er ligt helemaal niemand...... Op dit stuk staan wel wat hotels, maar ook daar zie ik bijna niemand bij het zwembad of in de tuin zitten, bijzonder ....... Af en toe een huisje of gebouw in aanbouw, maar dan helemaal verlaten. Hier beginnen ze als ze geld hebben met het bouwen en als dat op is, stoppen ze net zolang tot ze weer geld hebben..... Dat je daarmee ook de boel min of meer afbreekt gaat er vooralsnog niet in lijkt het...... Ik vind het heel jammer, want er staat een boel moois in aanbouw. Ineens komen er twee honden op me af rennend, met een hoop kabaal....... Ik hoop maar dat het klopt wat ze zeggen....... 'blaffende honden bijten niet.....'. Gelukkig, ze stoppen op een meter afstand, terwijl ik boelkloedig doorloop (of was het in dit geval warmbloedig?). Ik kom weer dichterbij het strand van Lovina en loop langs de kleine schamele huisjes van de aldaar wonende locale bevolking. Een harde zeewind en het halve huisje is weg denk ik...... Ook daar wordt ik weer door bijna iedereen aangesproken en geef ik de kids knuffeltjes en ballonnen..... Grappig waar dan opeens overal kinderen vandaan komen . Ik loop nog wat door een aantal straatjes van Lovina! maar het is er gewoon te heet voor. Ik koop wat flesjes drinken en merk dat ik al te weinig gedronken heb....., snel aanvullen. Ik loop terug langs het strand en ga via de (rijst)velden naar huis. Net voordat ik er ben, staat een oudere man iets te plukken, ik ga bij hem staan en wijs en vraag 'makan?' (eten?), hij knikt en met wat woorden over en weer begrijp ik dat het lekker is (enak). Wat het precies was weet ik niet, zag er een beetje uit als wilde spinazie...... Blij dat ik weer thuis ben, snel het vocht weer aanvullen en afkoelen met rob in het zwembad....... Meestal krijg je het in een zwembad na een poosje wat rillerig, maar hier niet, we zijn er niet uit te slaan........                                                                                                  

Op dit moment zitten alle huisjes vol en daarmee is het ook een stukje drukker geworden, vooral door één stelletje wat nogal graag de aandacht wil en naar mijn idee beter een hotelletje in kuta all-inclusive had kunnen boeken...... Gelukkig is de tuin groot ....      Aan het eind van de middag zag ik iets behoorlijke de tuin in vliegen, geen vogel ofzo, maar iets van een insect....... Wow, snel fototoestel gehaald en grote held als ik ben op zoek in de bananenboom (want daar had ik 't zien landen......). Bleek Japie te zijn, of zal ik zeggen JAAP? een ongeveer 10 centimeter lange sprinkhaan...... Telkens als Rob een foto wilde maken, kroop hij snel naar de achterkant van de stengel..... Maar allebei foto's gemaakt en ik blij dat ie bleef zitten, want als zoiets ineens in beweging komt.......... Koncil pakte 'm heel voorzichtig op en heeft m even later op een boom gezet.....                                                                        Vanavond weer heerlijk gegeten, Rob had babi guling, geroosterd speenvarken en ik een heerlijke seafood curry.

Morgen nog geen plannen, woensdag worden we om 07:00 uur opgehaald en gaan we een grote wandeling door de rijstvelden een stukje verderop maken, ZIN IN........