Ayurveda massage en ceremonie

Maandagmiddag samen met Sonja en Sarah (moeder en dochter uit Duitsland die we hier hebben leren kennen en een goede klik mee hebben) naar André Bali Spa geweest. Om 3 uur eerden we opgehaald door André zelf en naar de spa net buiten Candidasa gereden. Daar aangekomen moesten we een paar trappen op en waren we gelijk in een andere wereld, weg van de drukte. Mooie tuin en bovenaan werden we opgewacht door een stuk of zes dames. We mochten gaan zitten en een voor een kwamen er grote schalen met water en bloemen, die voor ons werden gezet. Daarin mochten we onze voeten zetten en werden onze voeten gescrubt met zeezout en daarna gewassen......... Met poezelige voetjes kregen we slippertjes en mochten we meelopen naar de massageruimtes. Daar een heerlijke ontspannende Ayurveda massage gehad. Wonderlijk wat een kracht die kleine handjes hebben, haha, en af en toe was het even sakit (AUW). De massage duurde ruim een uur en werd afgesloten met een oliebehandeling. Daarbij wordt warme olie op je voorhoofd gegoten, ik heb geen idee hoeveel het was omdat het in een klein straaltje gegoten wordt, maar voor mijn gevoel was het wel een liter......... Daarna worden de (vette) haren gemasseerd samen met de hoofdhuid. Waarschijnlijk was bij mij de olie een ietsiepietsie te warm, want ik had daarna een soort verbrand gevoel en rood op mijn voorhoofd (zal ik nog even gaan vertellen, maar de vellen hangen er niet bij hoor). Toen mocht ik kiezen of ik wilde douchen of buiten haren wassen, ik koos voor het laatste. In een open ruimte met alleen een dak werden mijn haren gewassen en daarna kon ik even heerlijk nagenieten met een kop gember thee, een beetje heel erg sterk, en de suiker had van mij ook niet gehoeven, maar toch was het lekker (hier wordt het veel gedronken omdat het een reinigende werking heeft). ( alhoewel die suiker dat dan volgens mij weer opheft, haha). Even later kwamen Sonja en Sarah ook buiten voor hetzelfde ritueel. Als afsluiter kregen we nog een heerlijk hapje, banaan met gula Bali (bruine suiker/palmsuiker) en geraspte kokos, heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk. Nog een poosje na zitten praten met de vrouw van André, was erg gezellig (en we waren de enigste gasten, privé spa dus). Daarna zijn we weer thuis gebracht door de eigenaar. S avonds nog een hapje gegeten, heerlijke tonijnsteak en rundercarpaccio (niet zoals in NL, maar rundvlees aan een stuk waar dan plakjes van worden gesneden, hmmmmmmmmmmmm en de tonijn was amazing lekker.

Donald belde of we morgen (dinsdag) mee wilden naar een ceremonie, ja TUURLIJK willen we dat, altijd zo mooi om te zien, al die mooie mensen (inside en out) bij elkaar, allemaal mooi gekleed, vanaf de kleinsten af aan.

Dinsdag lekker gezwommen, wat gelezen en even het dorp ingelopen en natuurlijk een paar winkeltjes ingelopen (moeten de lokale middenstand wel een beetje steunen natuurlijk, haha).

Om vier uur zijn we samen met Sonja en Sarah naar Donald  gelopen. Daar stonde Candra (Donalds dochter) en Ketut (nichtje) ons al op te wachten om ons aan te kleden. Ik had mijn eigen sarong en kebaja bij me en de andere dames mochten kiezen uit de kleding van Ketut. Ketut is helaas drie maanden geleden plotseling overleden, ze was een ontzettend lieve en hartelijke vrouw. Ik heb een paar dagen geleden aan Donald gevraagd of het mogelijk was om het graf van Ketut te bezoeken en dat vond hij ontzettend fijn, dat we dat wilden, maar daarover later meer.

Rob werd door Donald aangekleed en zag eruit alsof hij niet anders gewend was, staat hem goed, een sarong. Even later waren ook wij klaar, ready for ceremony. In de auto om vervolgens 200 meter verder alweer te stoppen om foto's te maken bj een tempel. Ook wat armbandjes uitgedeeld. Moest ze bijna lokken, zo verlegen, maar ineens stapte er eentje de trap af en toen kwamen de anderen ook, toen ze zagen dat de eerste iets kreeg, haha. Tegenover de tempel bij de Lotus vijver ook een paar foto's gemaakt en hup weer in de auto, op naar de heuvel tussen Candidasa en Bugbug, de Bukit tempel.

Daar parkeerde Donald de auto langs de kant van de weg en moesten we verder lopen. Langs de weg een mega lange rij van motorbikes, mooi gezicht, zou ook voor een goed domino effect kunnen zorgen. De weg naar de tempel was, hoe zal ik het zeggen een niet al te breed zandpad omhoog de heuvel op, door het bos en op dat zandpaadje moest je iedereen ook nog passeren en de tegenliggers hadden veelal flinke manden met offers op hun hoofd. Ik ben dan ook meerdere malen gestopt om ze wat meer ruimte te geven. Kan gerust zeggen dat dit pad een uitdaging voor mijn knie was, heb het wel pelan-pelan (rustig) aan gedaan. Zonder mijn knie problemen had ik waarschijnlijk constant op mijn knieën gezeten om mooie foto's te maken, maar om mezelf niet in de afgrond te zien verdwijnen, heb ik dat dit keer maar niet gedaan en goed voor me gekeken. Iedereen groet je vriendelijk en complimentjes dat we er mooi uitzagen. Halverwege was er een kleine tempel, waar alvast de nodige offers werden gebracht. Het laatste stuk kon ik helaas niet op, omdat het te steil en glibberig was zei Donald, dus helaas niet helemaal tot de tempel kunnen komen, maar op de heuvelkam tussen de locals gaan zitten. Diverse familieleden van Donald tegen gekomen en daar kregen we fruit en koekjes van. De locals zaten ook heerlijk te socializen bij een inmiddels prachtig ondergaande zon.

Voordat het echt donker begon te worden, toch maar de weg weer naar beneden begonnen en toen we benden kwamen was het ook echt donker.  Terug naar de auto, langs de rij motorbikes die nog veel groter was geworden en terug naar Donalds huis. Daar nog nagepraat met een kop thee en toen naar huis, alle indrukken laten inwerken. Sommigen vinden het helemaal niets, wij houden ervan. Zien hoe het echte leven eraan toegaat, mogen deelnemen aan dat stukje leven en de vriendelijkheid en mooiheid van de mensen, daar genieten wij in ieder geval drie dubbel van.

Selamat tidur voor straks