Een nieuwe dag....

28 oktober 2014 - Candidasa, Indonesië

Hallo allemaal, gisteren werkelijk te moe om een stuk te schrijven...... Gistermorgen nog lekker aan de zee ontbeten bij Pondok Bambu in Candidasa. Iets over 11:00 was Tirta, onze taxichauffeur er en een kwartiertje later vertrokken we, bestemming Lovina..... Lovina ligt in het noorden van Bali en is ongeveer drie tot drie en half uur rijden. Niet omdat het eiland zo groot is, maar vanwege de hobbel/bobbel weggetjes en de slinger/slangen wegen (aldus Tirta). En dan het verkeer, heeeeeeeel heeeel veel brommers/motorbikes en ook vrachtwagentjes... En regels??, de belangrijkste is "niet achter je kijken wat daar gebeurd". Klinkt eng, maar het werkt hier echt zo..... En wil jij afslaan en je bent als eerste, dan ga je gewoon, die ander trapt vast wel op de rem.......

Eerst zijn we in Amlapura naar Tirta zijn huis gereden en hebben daar, samen met zijn vrouw, bij hun thuis koffie/thee gedronken met spekkoek erbij..... Tirta gaf nog een mooie demonstratie van een zelfgemaakte knalpot (lomloman)...... Een buis, waar je wat spiritus in spuit en welke door de vonk van een aanstekermechanisme tot ontploffing komt......, wat een knal, Tirta dubbel van de lach, wij doof . Nog een tweede keer en die opgenomen, de knal is echter zo hard dat de microfoon dat niet kan verwerken....... Ben bang dat er thuis ook een knalpot gemaakt gaat worden....... :-)

Koffie en thee op, wij weer verder op pad en via de kustweg naar Lovina gereden en idd na ongeveer drie en half uur kwamen we net voor vieren aan bij ons nieuwe onderkomen, te bereiken via een smalle onverhard weggetje. Aan het einde van het pad zagen we op een muur 'Sawah Lovina' staan, we zijn er echt......

De rust komt ons tegemoet als we uit de auto stappen en we krijgen gelijk een heerlijk welkomsdrankje, lekker sap, met aan het rietje een mooi bloemetje (frangipani). We krijgen het laatse huisje, heerlijk....... en kijken uit op het rijstveld en daarachter ligt gelijk het strand en de zee (ongeveer 150 meter). Het is een klein resort met zes huisjes, echt druk zal het hier dus niet vaak zijn..... Sommigen zullen het hier veel te stil vinden, wij vinden het heerlijk........ De autorit heeft ons niet bepaald fit gemaakt, pfffffff doodop zijn we. Wat we ook gelijk merken is dat het hier warmer aanvoelt, omdat we niet de koelte van de zeewind hebben, ondanks dat het vlakbij zee is en dat er gelijk meer mugjes, vliegjes en mieren zitten. Nouja als die gewoon buiten blijven en mij niet leksteken, mogen ze blijven . Toch maar even wat eten, want de lunch hadden we overgeslagen. Een klein hapje gekozen, toen nog in de veronderstelling dat we later zouden gaan avondeten....... Het kleine hapje was wat groter en we waren later zo moe dat we om 20:15 in bed lagen en niet veel later sliepen......., totdat......... er een harde knal in de stille nacht klonk en wij geschrokken naast bed stonden. Rob binnen rondkijken en ik naar buiten, daar stond ik gelijk in de zaklantaarn van de nachtwaker te kijken, die had het blijkbaar ook gehoord....... Ik weer naar binnen en toen zag Rob dat in het toilet twee raamlatten op de grond waren gevallen en dat hardhout op tegels klinkt in een stille nacht behoorlijk...... Nouja, wij weer naar bed en gelukkig allebei toch nog behoorlijk geslapen, met als gevolg dat we om 06:20 uur van een opkomend zonnetje zaten te genieten op ons terras.......

Vanaf 06:00 kun je de hele dag door koffie en thee pakken, dus lekker een bakkie erbij....., thee en koffie Tubruk. Wat later ontbijt in het (open) restaurant. Ondanks dat er veel keuze op de kaart staat, stond er geen nasi op......, maar inmiddels weten wij dat dat niet hoeft te betekenen dat je dat dan niet kunt krijgen. Dus gevraagd aan Koncil (die overigens heel goed Nederlands spreekt) en niet veel later zaten we idd aan een heerlijk bordje nasi met gebakken eitje .

We hebben inmiddels wel in de gaten dat we deze reis geen heel druk tourprogramma gaan doen...... We willen echt proberen bij te tanken en rust te pakken daar waar kan. We gaan echt wel dingen ondernemen, maar geen hele dagen vol. We gaan zeker wel nog scholen bezoeken, een aantal staat al gepland voor de laatste week (kwam zo uit), bezoek aan de stichting brillen voor Bali staat ook in de laatste week gepland. Hier in Lovina willen we High5rehab gaan bezoeken, dit is een school/opvang voor kinderen met een handicap en hier worden ook hulpatributen op maat gemaakt, evenals fysiotherapie etc. etc. En verder vraag ik hier nog en we gaan natuurlijk ook nog naar Amed.

Vanmorgen heerlijk aan het prachtige (infinity) zwembad gelegen, saampjes, verder niemand aanwezig...... Om 13:00 uur hebben we allebei (weer) een heerlijke Balinese massage gehad, tegelijk in de 'Bale Begong' (een balinees rusthuisje op palen). De massage duurt ongeveer een uur en is heerlijk ontspannend, gewoon lekker, soms pijnlijk, dan weer slaapverwekkend, maar bovenal voel ik me nu een soort van kokosmacroontje door de heerlijke kokosolie ....... Maar wat voelt het goed en wat zullen we dit nog regelmatig doen.........

Toen was het lunchtijd zo rond 14:00 uur, ja het is best hard werken hier hoor, onderschat het niet..... Ik hier de black rice pudding geprobeerd (Bert van Daatselaar, denk dat jij m heerlijk vind met die kokossaus) en Rob de Soto Ayam (Indonesische kippensoep). De Soto Ayam was heeeeeeeeeeerlijk. 

De tuin is hier prachtig......, allerlei fruitbomen en bloemenstruiken/bomen en ook zo groot...... De foto's stromen weer binnen. Ook (voor ons) onbekende vruchten mogen proeven, heerlijk. Jambu Klutuk, we kenden het wel van naam, maar nu vers van de boom gegeten..... Verder groeit hier ananas, jackfruit, kiwi, banaan, mango, 2 soorten blimbing (carambola/stervrucht) en ik vergeet vast nog wat..... 

Dag allemaal, middag tukkie tijd nu ☺️

Foto’s

1 Reactie

  1. Bert van Daatselaar:
    28 oktober 2014
    Ik weet wel zeker dat ik de black rice pudding lekker zal vinden :-)
    Vragg maar hoe dat gemaakt wordt, dan komen we wel een keer proeven bjj jullie!!
    Lekker verder genieten jullie en we blijven het volgen.
    groetjes Bert en Anja