School bezoekjes Seraya

Gistermorgen een keer wat langer blijven liggen doezelen en dus ook wat later ontbeten..... Het viel blijkbaar wel op, want de jongens in het restaurant vroegen er gelijk naar. Na het ontbijt is Rob muziek gaan overzetten op een USB stick voor Eddy. Zowel Eddy als Nonok hebben gevraagd of ze muziek van hem mochten. Zijn ze gek op, muziek uit het westen en van goede kwaliteit. Eerst omvormen naar het juiste bestand, anders hebben ze er nog niets aan. Toen we twee jaar geleden hier waren, was Eddy net in dienst en hij ging op oudejaarsavond gitaarspelen en zingen. We hebben verteld dat we daar nog foto's en film van hebben, die wil hij wel heel graag hebben, dus zullen we als we thuis zijn toesturen. Ik even lekker wezen zwemmen, bad voor mezelf, heerlijk.....
S middags een taxi naar Candidasa genomen en naar Donald en Ketut gelopen. Donald is een van de taxichauffeurs die we meestal op Bali hebben, maar hij is al een poosje ziek thuis. Door de poort gelopen en ja, gelukkig waren ze thuis, erg blij ons te zien. Koffie gedronken en Ketut had s morgens Black rice pudding gemaakt en vroeg of ik dat luste....., uhm jaaaaaa lekker! en dus zaten we niet veel later aan een bakje verse Black rice pudding. Toen we weggingen zag ik net buiten de poort een boom met de vrucht Jambu erin, dus ik zei dat die lekker was (in Lovina geproefd), mocht ik weer terug komen en werd er snel uit de koelkast een zakje gevuld met Jambu, om mee te nemen, lekker, dank je Ketut.
De straat schuin over gestoken en bij Pondok Bambu even lekker gezeten & gelunched. De meiden gelijk enthousiast over dat we er weer waren en of we weer kwamen slapen, wisten ook gewoon onze naam nog. Heerlijk gezeten, lekker aan het water en de wind maakt het heerlijk. Ook al is het op zich maar een aantal kilometers van Amarta vandaan, toch kijk je vanaf hier weer totaal anders het water op. Andere blik op de eilandjes etc.
Taxi naar huis en ik durf het bijna niet te schrijven, maar de masseuse had niets te doen en toen, tja, ineens lag ik daar weer.... Ohw ik ga dit zo ontzettend missen, eigenlijk mis ik het nu al terwijl we hier nog zijn..... Misschien toch nog maar eens een masseuse heel lief vragen of ze toch niet echt mee wil naar Belanda? Ondanks dat ik nu veel last van mijn rug heb deze vakantie, voel ik de overige klachten veel en veel minder, zoals mijn gewrichten in mijn handen, mijn knieën.... Mijn nek is ook een stuk beweeglijker en minder pijnlijk, zo lekker......
Omdat we laat gelunched hadden, hadden we beiden niet echt trek voor avondeten, daarom voor een toetje gegaan. We waren met Nonok aan het overleggen om woensdag met de boot naar Pondok Bambu te gaan, leek ons wel grappig, als Gerco en Sheva daar zitten te ontbijten dat wij daar dan aan komen tuffen. Dus Nonok zegt wednesday 19th, I will ask the boat manager. Ik zeg de 19de? dat is toch donderdag? Ohw NEEEEEEEEEEE, heb ik me daar even giga in een datum vergist, gaan we woensdag al weg ipv donderdag...... Geen boottaxi dus voor woensdag. Alles klopt wel qua vervoer e.d., maar ik was helemaal in de veronderstelling dat we donderdag naar Singapore zouden gaan..... Dit moeten we even op ons in laten werken en alles even her indelen, jeetje. MAANDAG 17 november
Vanmorgen om 07:00 zou ik klaar staan om met de manager van Amarta op pad te gaan naar twee kleuterschooltjes. Hij was iets later, maar dat geeft niet, want kon ik mooi mijn boterham met gebakken eitje rustig opeten. Kwart over zeven zijn we vertrokken, richting Seraya, net achter Amlapura. Toen we net Seraya inreden vroeg de manager aan iemand waar we moesten zijn en voor ik het doorhad reed er een dame op een scooter voor ons om de weg te wijzen. Even later waren we bij de school en meteen ook de nieuwsgierige blikken wat die meneer en blanke ibu kwamen doen. Eerst een soort van gebed in een kring en daarna vertelde de juf dat ibu uit Belanda kwam en wat spulletjes kwam brengen en kijken naar de school.
Hier kinder t-shirtjes uitgedeeld, waar ze erg blij mee waren. Daarna nog schoolspulletjes, allemaal een schriften, potloden en een knuffelbeertje. Voor algemeen gebruik nog wat boekjes en kleurspul achtergelaten. Na een gezamenlijke foto weer verder, op naar het tweede kleuterschooltje in Seraya.
Dit schooltje ligt echt midden in het dorp en is een stuk kleiner als de andere. Seraya is een behoorlijk arm dorp, dat is ook aan alles te zien, de huisjes (al durf ik ze soms niet eens zo te noemen.....), de mensen, hoe men gekleed (of juist niet) is en ook geen gewone winkels, alleen warung(etjes) met wat spulletjes. Het schooltje zit in een gebouw wat voorheen als dokterspost werd gebruikt, maar die zitten nu in een ander gebouw. Twee lokaaltje, totaal 39 kinderen. We werden zeer hartelijk ontvangen en mochten overal kijken. Dit schooltje kan zeker nog support gebruiken en ik ga Anke van de stichting Bali of zij daar eens heen wil gaan om te kijken wat aan te schaffen. Ik zal haar dan geld daarvoor overmaken. In iedergeval zou de juf heel graag wat (leerzaam) speelgoed willen en volgens mij zouden een paar goed schoolborden ook wel fijn zijn. En wat opbergruimte voor de spullen, want bijna alles lag los op een tafel.
Nu in iedergeval aan alle kinderen een doosje met daarin een puzzel uitgedeeld. Ik zei al puzzel, maar toen de juf het uit ging leggen, waren de reactie blijer dan blij. Verder ook schoolspullen uitgedeeld, schriften, boekjes, gevulde etuis (niet genoeg voor iedereen, maar kunnen nu in school worden gebruikt door alle kleuters) en potloden. Ook weer even een gezamenlijke foto en toen bye bye.... Mijn maag is vandaag ernstig aan het protesteren en doet pijn, maar ik protesteer terug. Ik drink veel, neem mijn medicatie en eet zo normaal mogelijk, maar wel minder. Hopelijk is het morgen weer wat rustiger van binnen.....