Trekking door de rijstvelden....

6 november 2014 - Lovina, Indonesië

Dinsdag een beetje een soort van 'emo'dag gehad....., laat ik het daar maar op houden, zonder er verder over uit te zullen wijden. Saampies in/om het zwembad vertoefd...... Aan het einde van de dag kwam er een groep Japanners aan, de volgende dag bleek alleen voor een nachtje slapen...... Ze waren druk, behoorlijk druk, zelfs het personeel begon erover tegen ons, haha.......
Slecht geslapen, duizend en één keer wakker, bah.
Om 06:30 uur de wekker en om 07:00 uur werden we opgehaald door Putu om in de streek Mahyong een trekking tocht door de rijstvelden te maken...... Eerst ongeveer 25 minuten met de auto de bergen in, al prachtige sawa's gezien en vergezichten...... Op een gegeven moment stopte de chauffeur en mochten/moesten wij uit de auto. We liepen een klein paadje in en onze tocht was begonnen..... Putu hadden we al een keer kort ontmoet toen we jaren geleden in Lovina waren. Hij werkt voor de villa die wij huurden, maar was er toen niet wanwege mountainbike wedstrijden (kun je het je voorstellen?, mountainbiken op Bali......). Toen dus geen trekking gedaan, maar nu wel. Putu weet erg veel te vertellen over de omgeving (hij is daar geboren en opgegroeid) en over de natuur. Hij vind het ook erg leuk als we al wel bepaalde dingen weten of herkennen. Diverse vruchten zien we voorbij komen, ananas, papaya, durian, jackfruit, mangiss, kokosnoot, cashew(noot) en ik vergeet er nu vast nog wat...... De cashewnoot groeit onder een vrucht, één noot onder één vrucht..... De vrucht gisteren geproefd, hij was nog niet helemaal rijp zei Putu, maar de smaak was een beetje bitter, beetje fris, maar wel kreeg je er een hele droge mond van (een beetje zoals rabarber ook kan doen). Wel veel sap in de vrucht, goed voor de dorst....., snap nu wel weer meer waarom cashewnoten duur zijn..... We komen een boom tegen met allemaal grote plastic zakken erin, dat zie je hier wel meer. Die plastic zakken doet men om de Jackfruit of Durian vruchten heen, om ze te beschermen tegen vogels en insecten, maar ook dat ze niet vallen en kapot zijn. Beide vruchten kunnen enorm groot worden, wel 40/50 centimeter denk ik (ben niet zo heel goed in schatten). Rob zei tegen Putu, dit is een hele speciale boom, "de tasjesboom" :-)..... Beide vruchten zien er aan de buitenkant bijna hetzelfde uit, maar de durian heeft grovere punten op de schil en hij stinkt ontzettend. Durian heb ik nog niet geproefd.... In veel hotels/huisjes en vliegtuigen hangt een bord dat je geen durian mee mag nemen........... Ook kouseband (longbean) zien we op de akker/velden en natuurlijk rijst in allerlei groei stadia. Putu laat ons zien hoe hij pijltjes kan maken van gras (en hij schiet ze ver weg) en begint iets te vouwen van gras, maar ik wist nog niet wat omdat hij daar onder het lopen gewoon mee doorging. Steeds slootjes en beekjes oversteken over bruggetjes die soms wat wiebeliger waren als de de andere...... Af en toe toch maar even een hand gevraagd aan Rob . Het is al behoorlijk warm om zo te lopen, ook al zijn we op tijd vertrokken. Ontbijt hebben we meegekregen en eerst maar even stoppen om wat te eten, want energie verbruik je wel...... ook drinken is nu wel heel belangrijk. Onderweg komen we diverse mensen tegen die aan het werk zijn op de akkers, zwaar hoor om de heel dag zo in de warmte en zon aan het werk te zijn..... En net als je denkt dat je in de onbewoonde wereld bent, dan ga je een bocht om en staat daar toch ineens weer een huisje of komt je ineens uit het niets (zo lijkt) een brommer tegemoet.... Putu verteld ook dat veel bomen wel op eigen grond van iemand staan, maar dat er veel gedeeld wordt, een mooi idee. Bij een struik zegt Putu dat daar vaak grote grasshoppers zitten en gaat een beetje op zoek. Binnen no-time heeft hij er één gevonden en geeft hem aan Rob. Ik vind het leuk, maar niet als het ineens ongecontroleerd (zo vind ik dat altijd lijken) gaat vliegen. Ik blijf op een paar meter afstand om een foto te maken, kan toch inzoomen......, en ineens valt het kwartje, dit is een grasshoppers gemaakt van gras, waar Putu mee bezig was..... Ze wilden mij even op stang jagen die twee, ohw mannen, haha..... Nou missie deels gelukt. We lopen veder en komen bij een hele grote boom, een waringin boom. Dit is een soms heilige boom, voor de Balinezen, als er door de priester spirits worden gevoeld/gezien. De boom wordt dan ingepakt in twee kleuren sarongs, geel/wit of wit/zwart en geloof me, je hebt er wat meter sarong voor nodig, want de omvang is gigantisch. Elke zes maanden is er dan een ceremonie bij de boom en worden de sarongs en parasolletjes ook weer vernieuwd en natuurlijk een heleboel offeringen..... We mogen wel met de boom op de foto, maar wel bij de wortels blijven en ik had zo gehoopt even met deze boom te kunnen boomknuffelen....... Voordat we op de foto gingen, nog even voor de zekerheid aan Putu gevraagd of het wel kon en we niet daarna ineens zouden verdwijnen? Onderweg zoveel moois te zien en zo groen en wijds......, ineens ben je dan heel klein in een heel grote omgeving.... We lopen langs een rijstveld richting een huisje als Putu zegt dat we daar even wat gaan drinken, zijn ouders wonen daar. We worden ontzettend vriendelijk ontvangen en de drie honden maken een grappig geluid omdat ze blij zijn Putu weer te zien. Binnen no-time staat er koffie en thee onder de Pondok (soort veranda los in de tuin op palen) met allerlei lekkers erbij..... Teveel om allemaal te kunnen proeven (helaas). Ook jackfruit kunnen proeven, wat een heerlijk zacht fruit is dat en zo mooi ook om te zien..... Er komen diverse mensen langs en één man met zijn zoontje komt in het beekje bij het huis wassen en tandenpoetsen. De jongen is een beetje 'idiot' zegt Putu, wij moten even wennen om zo te zeggen verstandelijk gehandicapt, klinkt voor ons een beetje hard, maar is zo niet bedoeld..... Ik geef de jongen een ballon die hij blijkbaar erg leuk vind, want even later zit hij met zijn wang tegen de ballon te knuffelen...... De ouders van Putu hadden trouwens een prachtige tuin bij het huis, met hele mooie bloemen en planten. Ook liepen er buiten de honden, diverse kippen en kuikens, twee koeien, een kalfje en een varken.
Na een heerlijke rustpauze weer verder, bijna gelijk wijst Putu ons op een slag die door het gras kruipt. Na nog een stukje sawa's komen we in een soort open bos, dit zijn teakbomen verteld Putu en moeten zo'n 25/30 jaar groeien voor ze gekapt kunnen worden het ziet er een beetje leeg en kaal uit....... Het is op sommige paadjes wel goed kijken waar je loopt, want kuilen, losse stenen, gladdigheid, je ligt zo op je giechel...... en ik ben blij dat we onze stevige stappers aan hebben en niet onze teenslippers..... We zijn inmiddels flink aan het dalen en in de verte horen we water, een poosje later staan we beneden bij het water, heerlijk in de koelte van de schaduw. We moeten oversteken, dus de schoenen uit en het water door naar de overkant. Daar de schoenen weer aan en je kunt het zo ongeveer raden, toen moesten we weer omhoog.......... Voor zover we het zweet nog niet los hadden, toen zeker, pfffffff dat was best even buffelen in die hitte (36+). We zien nog koffieplanten en cacaoplanten tijdens the way up..., maar veel meer niet, kost veel energie om boven te komen. Af en toe even gestopt om water te drinken, want we voelden de energie weg glippen. Boven aangekomen nog even achterom gekeken wat we helemaal gelopen hadden (en dat was best een flink stuk) en toen de auto in. Rob en ik voelden ons allebei niet lekker, tegen het misselijke aan, iets teveel van onze energie gevergd, maar wel een prachtige trekking gehad....... Voor de rest van de dag rust genomen, een massage en veel gedronken. S'avonds iets gegeten (ik alleen kippensoep) en om 19:00 uur lagen we meer dan moe in bed. Onder het lopen gelukkig niet veel last van mijn rug gehad, maar zitten/liggen is nu echt minder, er zit duidelijk wat knel, komende dagen aan de pijnstilling....
Vandaag langzaamaan de boel wat inpakken, want morgen gaan we naar Amed, naar een nieuwe lokatie. Hier in de tuin zijn ze versieringen aan het ophangen en maken, want zaterdag is er receptie. De zoon van de eigenaren is twee weken geleden getrouwd en zaterdag komt er ongeveer 600 man/vrouw........ Aan de ene kant jammer dat we een dag daarvoor weggaan, aan de andere kant, 600 mensen hier in de tuin is wel heeeeeel veeeeeel........
Toen we gingen ontbijten zat er een pad langs het pad en zagen we in de boom een 'dragon hagedisje'...... Allebei op de foto, haha, nu alleen 'Karel' nog, de 80 centimeter lange, varaan die Rob eerder deze week hier in de tuin zag....
Foto's van de prachtige wandeling komen later vandaag........

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

1 Reactie

  1. Bob Tiny.:
    7 november 2014
    Ik wist niet dat je zo'n mooi verslag kan maken Alet , geweldig hoor . Doeiiiii